Η Οικογένεια
Από το 1875, το Οινοποιείο Νικολού διατηρεί ζωντανή την παράδοση της οικογενειακής οινοποίησης.
Ιστορία:
Από την αρχαιότητα, ο εύφορος κάμπος των Μεσογείων τροφοδοτούσε την γειτονική Αθήνα με αγροτικά προϊόντα και κρασί.
Στις αρχές του 19ου αιώνα με την σύσταση του Ελληνικού Κράτους, η οικιακή οικονομία βασίστηκε στην πρωτογενή φυτική και ζωική παραγωγή. Η αμπελοκαλλιέργεια και η παραγωγή κρασιού ήταν μια από τις δραστηριότητες των προγόνων μας.
Το 1875, ο Βασίλειος Νικολού αποκτά για πρώτη φορά τίτλο για τους αμπελώνες που καλλιεργούσε ενώ έχτισε το σπίτι και οινοποιείο στο κέντρο της πόλης του Κορωπίου θέτοντας τα θεμέλια της οικογενειακής οινικής μας παράδοσης, που συνεχίζουμε στις μέρες μας.
Η οικογένεια:
Από τον 19ο αιώνα η Οικογένεια Νικολού παράγει μούστο και κρασί, ενώ για τρεις γενεές συνεργάζεται με αθηναϊκές ταβέρνες. Οι συνεργασίες αυτές στήριξαν για πολλά χρόνια την οικογενειακή οικονομία, όπως και τη διαχείριση της ποιότητας παραγωγής των σταφυλιών και του κρασιού. Στον ίδιο παραδοσιακό χώρο, προσαρμοσμένο πλέον στις σύγχρονες ανάγκες οινοποίησης, συνεχίζεται η παραγωγή κρασιού.
Σήμερα, ο Βασίλειος Νικολού, χημικός και καθηγητής οινολογίας, με τον υιό του, Ευάγγελο Νικολού, ο οποίος απασχολείται ως Γεωπόνος-Οινολόγος, συνεργάζονται στην οινοποίηση και την τεχνολογική ανάπτυξη της μονάδας. Η Ράνια Σκλήρη αναλαμβάνει την εσωτερική διαχείριση και την επαγγελματική πολιτική του οινοποιείου ενώ η Χριστίνα Νικολού, κόρη του Βασιλείου και της Ράνιας, συμμετέχει ως νομική σύμβουλος του οινοποιείου.
1875
Το Συμβόλαιο.
Mε παραχωρητήριο συμβόλαιο από το Βασίλειο της Ελλάδος, το οποίο φέρει και την ιδιόχειρη υπογραφή του Χαρίλαου Τρικούπη, παραχωρούνται στον Βασίλειο Νικολού οι αμπελώνες της ποικιλίας «Σαββατιανό» ενώ στο κέντρο του Κορωπίου θεμελίωσε το παραδοσιακό πέτρινο Μεσογείτικο σπίτι και το πατητήρι (οινοποιείο).
1960
Η Αναμπέλωση.
H φυλλοξήρα προσβάλλει σχεδόν το σύνολο του ελληνικού αμπελώνα. Η εποχή αυτή οριοθετεί το τέλος του παλιού αμπελώνα και την αρχή της σύγχρονης οινικής ιστορίας του τόπου. Ο Ευάγγελος Νικολού με τη σύζυγό του Μαρία προχωρούν στην αναμπέλωση με ανθεκτικά στην φυλλοξήρα υποκείμενα, ενώ βελτιώνουν τεχνολογικά την παραδοσιακή οινοποίηση. Έκτοτε, η οικογένεια επικεντρώνεται στην αμπελοκαλλιέργεια και την οινοπαραγωγή.
1970
Ο Έμπορας.
Η σύναψη των πρώτων επαγγελματικών σχέσεων παραδοσιακά διασφαλιζόταν με συγγενικούς δεσμούς με τις οικογενειακές ταβέρνες της παλιάς Αθήνας, τις οποίες η οικογένεια τροφοδοτούσε με μούστο και αργότερα και με κρασί (Ρετσίνα), για περισσότερα από πενήντα χρόνια.
1980
Η Ανανέωση.
Ο Βασίλης Νικολού, ως ο πρώτος στην οικογένεια που σπουδάζει Χημεία και Οινολογία, ανακαινίζει το παλιό σπίτι και αναβαθμίζει τεχνολογικά τις εγκαταστάσεις, θέτοντας νέα δεδομένα με σκοπό την πλήρη αναδιαμόρφωση της οινοποιητικής πολιτικής. Έτσι, άνοιξε για την οικογένεια ο δρόμος προς την εμφιάλωση ποιοτικών κρασιών, μία πρωτοφανής κίνηση για τα δεδομένα της ευρύτερης περιοχής.
1993
Αβρός Νικολού.
Η εμφιάλωση της ποικιλίας Σαββατιανό, χωρίς την συμμετοχή της ρετσίνας, έδειξε για πρώτη φορά το ποιοτικό της δυναμικό. Σήμερα, η ετικέτα Αβρός παράγεται από την ποικιλία Μοσχάτο Αλεξανδρείας.
2007
Το «νέο» οινοποιείο.
Η οικογένεια επενδύει στην αναβάθμιση του εξοπλισμού και του οινολογικού εργαστηρίου. Το ανοιχτό οινοποιείο στεγάζεται και ταυτόχρονα δημιουργείται το υπόγειο δροσερό κελάρι. Τα πέτρινα στοιχεία του οινοποιείου παραμένουν άθικτα, όπως αποτυπώνονται σε σκηνές του παλιού Ελληνικού κινηματογράφου, που εύκολα αναγνωρίζουν οι επισκέπτες στις γευστικές δοκιμές που γίνονται σε αυτούς τους χώρους.
2015
Botanic.
Η αφρώδης Ρετσίνα. Χρονιά ορόσημο για το οινοποιείο, με την παραγωγή της πρώτης και μοναδικής μέχρι σήμερα, αφρώδους ρετσίνας με την παραδοσιακή μέθοδο. Η αφρώδης ρετσίνα συνδυάζει δυο μεγάλες και ιστορικές ευρωπαϊκές οινικές παραδόσεις: την Ελληνική ρετσίνα και την Γαλλική Σαμπάνια.
2017
Το επόμενο βήμα.
Θέσπιση νέας φιλοσοφίας, με την αναδιαμόρφωση της συλλογής των ετικετών με γνώμονα την προώθηση πρωτίστως του Σαββατιανού & της Ρετσίνας αλλά και άλλων ελληνικών ποικιλιών της Αττικής. Ξεκινούν οι πρώτες εξαγωγές σε ευρωπαϊκές και τρίτες χώρες και το οινοποιείο παίρνει την πρώτη άδεια επισκεψιμότητας από τον ΕΟΤ.
2020
Αναβάθμιση.
Σε μια περίοδο παγκόσμιας αβεβαιότητας για τον κλάδο πραγματοποιείται ριζική ανανέωση τη εικόνας του χώρου παραγωγής, με το ξύλο, την πέτρα και το INOX να δημιουργούν μια πολύ όμορφη αντίθεση με το μαύρο φόντο. Επιπλέον, αναβαθμίστηκε και η «αυλή» μας, χώρος όπου φιλοξενούνται οι γευστικές δοκιμές, με την τοποθέτηση φωτισμού και ήχου.
